Sangato Sudhir सांगतो सुधीर

  आज मुर्डी जरा गंभीरच होते. e ग्रुपच्या हाय-हॅलो देखील त्यांनी जेमतेम प्रतिसाद दिला. त्यावेळी निधीने विचारले, " काय अंकल काय झाले?" मुर्डी यांनी तर दिले," अगं, एका गंभीर प्रश्नाचा मी विचार करत होतो तेव्हा मला आठवण झाली ती संत गाडगेबाबांची." " अंकल हे गाडगे बाबा कोण आणि त्यांनी नेमकं केलं काय?" विजयंत म्हणाला. मुर्डी सांगू लागले, " मित्रांनो, ज्यांनी महाराष्ट्रात लक्षणीय समाजकार्य केलं अशा महान व्यक्तींच्या नामावळीत संत गाडगेबाबा यांचं नाव आग्रहाने घ्यावं लागेल. प्रचलित शिक्षणव्यवस्थेत शिक्षण न घेताही जीवनाचा खरा अर्थ जगून दाखवणारे गाडगेबाबा हे एक आदर्श व्यक्तीच आहेत.साधारणपणे त्यांची आठवण काढली जाते ती स्वच्छता अभियानाच्या निमित्ताने. स्वच्छता हा गाडगेबाबांचा कार्याचा विषय होताच.पण आजकाल त्यांची आठवण मला होते ती त्यांच्या व्यसनांपासून दूर राहण्याचा शिकवणुकीमुळे. गाडगेबाबांच्या मोठया मुलीचा जन्म झाला तेव्हा तिच्या बारशाच्या कार्यक्रमात त्यांनी त्यावेळच्या त्यांच्या समाजात रूढ असलेल्या पद्धतीप्रमाणे आलेल्या लोकांना दारू पाजायला ठामपणे नकार दिला. आपल्य

  " अरे चला लवकर, उशीर होतोय." मनोजनं सगळ्या e गृपमेम्बर्सना हाका मारल्या. सगळे उत्साहाने बाहेर पडले पण वाटेत त्यांना एक मिरवणूक दिसली. कोणातरी भगवी कपडे घातलेल्या साधूचा पुतळा घेऊन शिस्तीने मिरवणूक चालली होती. ती बघताना सुकेतनं विचारलं " अरे हा कोणाचा पुतळा आहे आणि ही कशाबद्दल मिरवणूक आहे?" " अरे हा तर स्वामी विवेकानंदांचा पुतळा. पण मिरवणूक कशाबद्दल ते मात्र माहित नाही." सानिया म्हणाली. "पण ही मिरवणूक जायला वेळ लागेल तोपर्यंत आतच थांबूया." निधीनं सुचवल्याप्रमाणे सगळे आत येऊन थांबले. एवढ्यात त्यांना प्रफ्फुल मुर्डी दिसले." हाय अंकल ." सगळे म्हणाले . " काय e गृप बाहेर निघालाय वाटतं." मुर्डींनी विचारलं. " हो ना, जायचंय बाहेर.पण कसलीशी मिरवणूक निघालीय.त्यामुळे रस्त्यावर गर्दी आहे." विजयंत म्हणाला."आणि स्वामी विवेकांनंदांचा पुतळाही आहे मिरवणुकीत." " अरे आज राष्ट्रीय युवा दिन म्हणजे स्वामी विवेकानंदांची जयंती."मुर्डी बोलू लागले, " तुम्हाला माहिती असेलच ना त्यांच्याबद्दल." " हो. कधीतरी

  हा छोटा ॲक्सिडेंट झाल्याच्या दुसऱ्या दिवशीची गोष्ट. मुर्डीकाका क्लब हाऊसच्या जवळ फेऱ्या मारत होते. तेवढ्यात तिथं नेहमीप्रमाणे जमलेल्या e गृपमधल्या रमोलाचं लक्ष त्यांच्याकडे गेले आणि तिनं त्यांना हाक मारली, " मुर्डी अंकल हाय? कसे आहात?" " मी मजेत.तुमच्या काय गप्पा चालल्यात वाटतं?" मुर्डीनीं उत्तर दिलं. " या ना अंकल." हे रमोलाचं बोलणं ऐकून प्रफुल्ल मुर्डी त्यांच्याजवळ गेले. " हा मनोज आमचा लीडर, हा विजयंत, ही निधी, ही सानिया, सुकेत आणि प्रत्युषशी तर तुमची ओळख झाली आहेच." रमोलाने सगळ्यांची ओळख करून दिली आणि सगळ्यांनी मुर्डीना हाय हॅलो केले. " अरे, काल या अंकलनी माझी किती हेल्प केली माहितीये?" रमोला म्हणाली. यावर मुर्डी म्हणाले " तुला अंकलची मदत झाली असं म्हणायचंय का?" मुर्डी म्हणाले. "अहो अंकल, माझी हेल्प केली असंच म्हणतात ना सगळेजण."रमोला यावर मुर्डीनी थोडा श्वास घेतला आणि म्हणाले, " हो,बरेचजण असंच म्हणतात हे खरं आहे पण ते बरोबर नाही.आपल्या मराठीवर आधी इंग्लिशचा आणि आता हिंदीचाही प्रभाव वरचेवर वाढत चाललाय.व

  प्रफ्फुल मुर्डींची ओळख झाल्यापासून e गृपही जर त्यांच्यापासून लांब लांबच रहायला बघत होता.पण अखेर त्या मुर्डींचीच मदत घेण्याची वेळ enjo गृपवर आली.रमोला त्या दिवशी घाईतच होती.कारण दुपारी एकची भेटायची वेळ ठरली होती दी मॉलमध्ये.ती निघतच होती घरातून पण तेवढ्यात नेमकी तिच्या मॉमची फ्रेंड घरी आली.मग काय तिच्या तावडीतून निसटता निसटता दीड तास गेला.सारखे गृपचे मेसेजवर मेसेज येत होते.मिस्ड कॉलवर मिस्डकॉल कारण फोन अटेंड केला तरी पंचाईत.म्हणून रमोलानं मेसेज टाकलं " missing today's fun." म्हणून काय ते बघायला मॉलवर पोचलेले सगळेजण माघारी परतले आता रमोलाला घेऊनच जाऊ म्हणून तिला आणायला. रमोलाने घाईघाईने गाडी काढली आणि गडबडीने ती भजनलाल रस्त्याला लागली.काउंटीच्या पुढच्याच चौकात तिच्या गाडीला एकाचा धक्का लागला आणि तो गाडीसह खाली पडला.लगेच गर्दी गोळा झाली.जो गाडीवरून पडला होता तो जोरजोरात ओरडू लागला.खर तर चूक त्याची होती.अचानक डाव्या बाजूने तो ओव्हरटेक करू पहात होता.त्यामुळे धक्का लागून तो पडला.पण त्याला थोडं लागल्यामुळे जमलेले लोक त्याच्या बाजूनं बोलू लागले. रमोलाला काय कर